wypadkidrogowe.com

Wykroczenie przewidziane w art. 98 k.w. może występować w dwóch postaciach. Pierwsza polega na prowadzeniu pojazdu poza drogą publiczną bez zachowania należytej ostrożności i spowodowaniu zagrożenia dla innych osób. Jest to zatem wykroczenie materialne, gdyż skutkiem musi być zagrożenie bezpieczeństwa innych osób (poza prowadzącym). Osoby te mogą znajdować się np. w pojeździe lub poza nim (por. J. Kochanowski – Przestępstwa i wykroczenia drogowe. Komentarz, 1991, s. 86-90). Druga zaś postać wykroczenia z art. 98 k.w. ma charakter wyłącznie formalny (bezskutkowy) i polega na niestosowaniu się do przepisów regulujących korzystanie z dróg wewnętrznych oraz innych miejsc dostępnych dla ruchu pojazdów (por. M. Bojarski, W. Radecki – Kodeks wykroczeń. Komentarz, 1998, s. 368 – 369, także por. wyrok SN z dnia 29 kwietnia 2003 r., sygn. akt III KK 50/03, niepubl.) Podmiotem wykroczenia z art. 98 k.w. może być każdy prowadzący pojazd. Sprawcą tego wykroczenia nie może być zaś pieszy. Kierując się treścią art. 5 k.w. należy uznać, że wykroczenie to może być popełnione zarówno umyślnie jak i nieumyślnie.

W tych okolicznościach, kiedy na skutek zderzenia pojazdów, pokrzywdzony poczuł gwałtowne szarpnięcie, głowa odchyliła się mu do tyłu, a więc zaistniało realne ryzyko spowodowania u niego przynajmniej lekkiego uszczerbku na zdrowiu, nie mogło z kolei budzić najmniejszych wątpliwości stworzenie przez obwinioną na skutek nie zachowania przez nią wymaganej od niej należytej ostrożności zagrożenia dla bezpieczeństwa tejże osoby.